Sistemi elektoral i Kubës do të shikohej si shaka sikur pasojat e tij për popullin kuban të mos ishin aq serioze. Më 19 janar, në Kubë u zhvilluan zgjedhjet për në asamblenë kombëtare. Mirëpo, zgjedhjet ishin një farsë i vërtetë. Ky përfundim arrihet nga vetë fakti se në zgjedhje u paraqitën 609 kandidatë për 609 vendet në asamblenë e përgjithshme. Pra, për çdo vend të asamblesë së përgjithshme konkuri vetëm një kandidat, kandidati i emruar nga dikatori komunist, Fidel Kastro. Edhe vetë asambleja kombëtare është një farsë. Ajo ka vetëm një funksion: të miratojë qorrazi politikën shtypëse të Fidel Kastros.
Pse kubanët marrin pjesë në një farsë të tillë? Trysnia ndaj popullit për të votuar në zgjedhjet e rreme të Fidel Kastros është shumë e madhe. Shumë kubanë thonë se ata dhe familjet e tyre do të vuanin pasoja të rënda në vendin e punës dhe në shkollë sikur të mos merrnin pjesë në votim. Ndërkohë, disidentëve që u përpiqën të vëzhgonin zgjedhjet, iu mohua leje që të shkonin në qendrat e votimit, gjë që është në kundërshtim me vetë ligjin kuban.
“Ne, tha presidenti Kastro ditën e zgjedhjeve, po përfsosim demokracinë tonë revolucionare dhe socialiste.” Mirëpo, fakti është se qytetarët kubanë nuk gëzojnë të drejtën të ndryshojnë qeverinë e tyre në mënyrë paqesore. Regjimi komunist i Kastros u shkel qytetarëve kubanë të drejtën e jetës private dhe u mohon atyre lirinë e fjalës, të shtypit, të tubimit dhe atë të organizimit. Qeveria kufizon përhapjen e botimeve të huaja dhe ushtron censurë të rreptë ndaj lajmeve dhe informacionit.//xh//
Zgjedhjet e rreme të Kastros nxitën të përditëshmen e Partisë Komuniste të Kubës, Granma, të deklaronte se “votimi për asamblenë kombëtare është provë e padiskutueshme e mbështetjes së popullit për vendin, revolucionin dhe socializmin.” Dhe nën-presidenti i Kubës, Carlos Lahe, i cilësoi zgjedhjet si me të vërtetë të lira dhe demokratike.
Këto komente janë me të vërtetë qesharake. Mirëpo, për popullin kuban, ato janë qesharake në një mënyrë shumë trishtuese.