Ndërsa afrohen Krishtlindjet, dy milionë të krishterët sirianë nuk po festojnë. Ata janë të shqetësuar. Nëse një qeveri islamike do të zëvendësojë qeverinë laike të Bashar al-Asad, të krishterët pyesin veten se çfarë të ardhme do të ketë për pakicat fetare në Siri.
Libani po përgatitet për Krishlindjet. Por këtu në Bejrut, refugjatët e krishterë nga Siria parashikojnë krishlindje të zymta për komunitetin e tyre në vendlindje.
Daniel, një ortodoks armenas, u largua nga Siria tre muaj më parë me gruan dhe pesë fëmijët e tij.
"Duhet të vija këtu. Ne si sekt i krishterë jemi në shenjestër. Salafisët, Vëllazëria Myslimane dhe njerëzit e Al-Kaidës erdhën dhe na zhvendosën".
Daniel, i cili punon si mekanik makinash, thotë se para luftës civile, Siria ishte një vend laik me tolerancë fetare.
"Në servisin ku punoja kishte armenas, të krishterë, myslimanë – të gjithë hanim bashkë – hynim e dilnim me njeri tjetrin pa pyetur në ishe mysliman apo i krishterë.”
Pas Egjiptit, Siria ka popullësinë e dytë më të madhe të krishterë në botën arabe – rreth 2 milion njerëz.
Por Kamal Sioufi, president i Karitasit Libanez, një organizatë bamirëse e krishterë, është i shqetësuar rreth së ardhmes së fesë së tyre në rajon.
"Problemi është në të gjitha vendet e Lindjes së Mesme: Numri i myslimanëve po rritet ndërsa ai i të krishterëve po zvogëlohet dhe pushteti është për myslimanët dhe jo për të krishterët."
Të humburit në luftën civile të Sirisë mund të jenë të krishterët, rreth 10 përqind e popullatës.
"Problemi është minoriteti pasi ata nuk kanë asnjë pushtet në Siri kështu që do të jenë njerëz të kategorisë së dytë."
Refugjatët e krishterë është vështirë t’i gjesh në Liban. Ata shpesh zhduken në shtëpitë e të afërmve të tyre dhe qëndrojnë të fshehur.
Danieli ka dy motra në Bejrut. Për ta ngritur moralisht, Lidia i këndon këngën "Silent Night" në armenisht.
Ajo përshkruan darkën e Krishtlindjeve, që fillon me një gjeldeti të mbushur me gështenja.
"Bëjmë oriz dhe spërkasim arra mbi të. Nëna na ka mësuar një recetë siriane, proshutë mbushur me hudhra, karrota e të tjera. Gatuajmë gjithashtu gjoks pule me susam".
Por me gjysmën e familjes të bllokuar në Siri, Danieli është i shqetësuar për të ardhmen.
Ai kujton se familja e tij mbijetoi vetëm pasi gjyshërit e tij u larguan nga Turqia para vrasjeve masive të armenëve në vitin 1915.
"Më 1915 gjyshërit e mi ishin shumë të pasur. Ata lanë çdo gjë dhe u larguan. Falë tyre jemi gjallë ne sot. Dhe unë lashë çdo gjë për fëmijët e mi. Ne nuk festojmë dot Krishlindjet."
Libani po përgatitet për Krishlindjet. Por këtu në Bejrut, refugjatët e krishterë nga Siria parashikojnë krishlindje të zymta për komunitetin e tyre në vendlindje.
Daniel, një ortodoks armenas, u largua nga Siria tre muaj më parë me gruan dhe pesë fëmijët e tij.
"Duhet të vija këtu. Ne si sekt i krishterë jemi në shenjestër. Salafisët, Vëllazëria Myslimane dhe njerëzit e Al-Kaidës erdhën dhe na zhvendosën".
Daniel, i cili punon si mekanik makinash, thotë se para luftës civile, Siria ishte një vend laik me tolerancë fetare.
"Në servisin ku punoja kishte armenas, të krishterë, myslimanë – të gjithë hanim bashkë – hynim e dilnim me njeri tjetrin pa pyetur në ishe mysliman apo i krishterë.”
Pas Egjiptit, Siria ka popullësinë e dytë më të madhe të krishterë në botën arabe – rreth 2 milion njerëz.
Por Kamal Sioufi, president i Karitasit Libanez, një organizatë bamirëse e krishterë, është i shqetësuar rreth së ardhmes së fesë së tyre në rajon.
"Problemi është në të gjitha vendet e Lindjes së Mesme: Numri i myslimanëve po rritet ndërsa ai i të krishterëve po zvogëlohet dhe pushteti është për myslimanët dhe jo për të krishterët."
Të humburit në luftën civile të Sirisë mund të jenë të krishterët, rreth 10 përqind e popullatës.
"Problemi është minoriteti pasi ata nuk kanë asnjë pushtet në Siri kështu që do të jenë njerëz të kategorisë së dytë."
Refugjatët e krishterë është vështirë t’i gjesh në Liban. Ata shpesh zhduken në shtëpitë e të afërmve të tyre dhe qëndrojnë të fshehur.
Danieli ka dy motra në Bejrut. Për ta ngritur moralisht, Lidia i këndon këngën "Silent Night" në armenisht.
Ajo përshkruan darkën e Krishtlindjeve, që fillon me një gjeldeti të mbushur me gështenja.
"Bëjmë oriz dhe spërkasim arra mbi të. Nëna na ka mësuar një recetë siriane, proshutë mbushur me hudhra, karrota e të tjera. Gatuajmë gjithashtu gjoks pule me susam".
Por me gjysmën e familjes të bllokuar në Siri, Danieli është i shqetësuar për të ardhmen.
Ai kujton se familja e tij mbijetoi vetëm pasi gjyshërit e tij u larguan nga Turqia para vrasjeve masive të armenëve në vitin 1915.
"Më 1915 gjyshërit e mi ishin shumë të pasur. Ata lanë çdo gjë dhe u larguan. Falë tyre jemi gjallë ne sot. Dhe unë lashë çdo gjë për fëmijët e mi. Ne nuk festojmë dot Krishlindjet."