Jim, nga Tajvani, kishte futur një maskë brenda kartolinës që i dërgoi Babagjyshit të Krishtlindjes ku shkruante "Unë të dua". Alina, 5, i kërkonte Babagjyshit në letrën e saj, që një i rritur e kishte ndihmuar ta shkruante që të hynte nga dera e përparme, sepse dera e pasme është e rezervuar për gjyshen dhe gjyshin për të ulur rrezikun e infektimit.
Dhe duke hapur zemrën e lënduar me “Babagjyshin e Krishtlindjes”, 10-vjeçarja Lola shkruante se donte "që tezja e saj të mos ketë më kancer dhe që ky virus të mos ekzistojë më".
"Mamaja ime kujdeset për të dhe ndonjëherë jam e frikësuar për të," shpjegon Lola, duke nënshkruar letrën e saj të shkruar me dorë, "Kujdesu për veten Ati i Krishtlindjeve dhe për elfët".
Ngarkesa emocionale e shkaktuar nga pandemia mbush faqet e letrave dërguar Santës që tani po vërshojnë në një zyrë postare në Francën jugperëndimore që merr postën për të nga e gjithë bota.
Dhjetëra mijëra letrat, shënime dhe kartolina - disa vetëm ca fjalë të thjeshta, të tjerat letra të sofistikuara me të shkruara me dashuri me lapsa me ngjyra – janë një dritare në mendjet e brishta të autorëve të tyre të vegjël dhe të rriturve që e duan Santën, në fund të një viti të sëmundjeje dhe kaosi.
Si një letër nga Zoe, e cila vetëm kërkon bileta për një parku dëfrimi sepse "ky vit ka qenë shumë ndryshe nga të tjerët për shkak të COVID-19".
"Kjo është arsyeja pse unë nuk po ju kërkoj shumë gjëra për të shmangur infektimin," shkroi Zoe, duke nënshkruar me "Merci!" dhe një zemër.
Në teori, dhe shpesh në praktikë, çdo letër drejtuar "Babagjyshit të Krishtlindjeve" dhe hedhur në çdo kuti postare në të gjithë botën ka të ngjarë të shkojë drejt zyrës së klasifikimit në rajonin Bordeaux të Francës që ka menaxhuar postën për të që nga viti 1962. Të fshehur mes vreshtave, punëtorët (të cilët e quajnë veten "elfët") kalojnë muajt nëntor dhe dhjetor duke hapur zarfet të zbukuruara me zemra, pulla dhe ngjyra dhe duke përhapur magjinë e Santës duke u përgjigjur në emër të tij.
Nga letrat e para të hapura nga 12 nëntori, u bë shpejt e qartë se si po rëndon pandemia tek fëmijët, thotë Jamila Hajji. Së bashku me lutjet e zakonshme për lodra dhe vegla ishin edhe kërkesat për vaksina, për vizita nga gjyshërit, për jetën që të kthehej në normalitet. Një ndër tre letra përmend pandeminë në një farë mënyre, thotë Hajji.
"Fëmijët janë prekur shumë nga COVID, më shumë sesa mendojmë. Ata janë shumë të shqetësuar. Dhe ajo që ata duan mbi të gjitha, përveç dhuratave, është me të vërtetë të jenë në gjendje të kenë një jetë normale, duan t’i vijë fundi i COVID-it, një vaksinë", thotë ajo.
"Letrat drejtuar Babagjyshit të Krishtlindjes janë si një lloj çlirimi për ta. Gjatë gjithë këtij viti, ata kanë qenë në izolim, u është mbyllur shkolla, janë privuar nga gjyshërit dhe gjyshet. Prindërit e tyre janë të shqetësuar nga kriza shëndetësore. Kështu që ne, natyrisht, mund të themi se fëmijët po shprehin me fjalë gjithçka që kanë ndjerë gjatë kësaj periudhe. "
"Ne jemi si terapistë elfë," shton ajo.
Duke iu përgjigjur 12,000 letrave në ditë, ekipi prej 60 elfësh vë mënjanë disa që i prekin më shumë ose u tërheqin vëmendjen. Lola është ndër ata që kanë spikatur deri më tani, me rrëfimin e saj të sinqertë për Santën se "këtë vit më shumë se të tjerët, kam nevojë për magji dhe të besoj tek ty".
Elfët thonë se kuptimi i tyre është se fëmijët po u besojnë shqetësimeve që ata nuk mund t'i ndajnë me prindërit e tyre.
Emma Barron, një psikiatre e specializuar në shëndetin mendor të fëmijëve dhe adoleshentëve në spitalin pediatrik Robert Debré në Paris, thotë se datat historike, përfshirë ditëlindjet dhe festat si Krishtlindjet, ofrojnë strukturë në fëmijëri. Mes pasigurisë së pandemisë, pika e referimit e 25 dhjetorit e Krishtlindjes është veçanërisht e rëndësishme për fëmijët këtë vit.
"Fëmijët të habisin pasi mund t'u përshtaten shumë situatave", thotë psikiatra Barron. "Por ritmet, ritualet dhe gjëra të tilla janë një pjesë integrale e stabilitetit mendor të fëmijëve."
Ndërsa letrat vërshojnë, është gjithashtu e qartë se kjo shkon përtej fëmijëve. Santa po bëhet pikë referimi edhe për të rriturit, disa prej të cilëve po i shkruajnë për herë të parë që kur ishin fëmijë.
Njëri prej tyre kërkon "një pandemi dashurie". Një 77-vjeçar u ankua se "mbyllja nuk është kënaqësi! Unë jetoj vetëm". Një gjysh i kërkoi Santës që të "përshëndeste dy nipërit e tij që nuk do të jetë në gjendje t’i shihte këtë vit për shkak të situatës shëndetësore ".
"Misioni juaj do të jetë i vështirë këtë vit," shkruan Anne-Marie, një tjetër e rritur.
"Do t'ju duhet të spërkatni pluhur yjesh në të gjithë botën, për të qetësuar të gjithë dhe për të ringjallur shpirtrat tanë të fëmijërisë, kështu që ne të mund të ëndërrojmë, më në fund, dhe të çlirohemi".
Facebook Forum