Sipas një studimi të ri, të moshuarit që kanë më tepër lidhje sociale mund të jetojnë më tepër se sa njerëzit që janë më të izoluar. Por sipas studjuesve, problemi nuk është vetmia si koncept.
Një numër studimesh e lidhin rrezikun e vdekjes si me vetminë, edhe me izolimin social.
Cili është ndryshimi?
Andrew Steptoe në College University të Londrës thotë se izolimi social do të thotë kontakte të kufizuara, ose mungesë kontaktesh me miqtë, apo familjarë, si dhe të pjesëmarrjes në klube, sporte dhe organizime të kësaj natyre.
“Ndërsa vetmia është më tepër një përvojë subjektive që përjetojnë njerëzit dhe lidhet me ndjenjat e tyre të shoqërimit, apo të të ndjerit i përjashtuar nga shoqëria.”
Ngaqë ka një lloj gërshetimi mes vetmisë dhe izolimit social, Steptoe dhe kolegët e tij duan të zbulojnë se cili nga të dy faktorët ishte më i rëndësishëm. Ata studjuan të dhënat e një studimi të gjerë ku u përfshinë burra dhe gra më të moshuar. Pasi studjuan statistikat, Steptoe thotë se studjuesit zbuluan se nuk kishte lidhje të rëndësishme mes rrezikut më të lartë nga vdekja dhe vetmisë. Por….
“Kur analizuan statistikat, zbuluam se izolimi social me të vërtetë që lidhej me rrezikun më të madh të vdekjes.”
Nuk është plotësisht e qartë, përse njerëzit me më tepër kontakte sociale mund të jetojnë më gjatë, por Steptoe sugjeron disa ide, veç faktit të dukshëm se në se të ndodh një infarkt psh, ke më tepër shanse për të mbijetuar, në se ke dikë afër për ndihmë.
“Një njeri i afërt të nxit të bësh, ose të mos bësh diçka, të ndihmon të marrësh mjekimet, të shoqëron tek doktori, apo gjëra të kësaj natyre, të cilat nuk kanë të bëjnë aq shumë me anën emocionale, se sa me atë praktike. Dhe mundet që këta të jenë faktorët më të rëndësishëm që ndikojnë tek lidhja mes jetëgjatësisë me vetmisë”.
Studimi u krye në Britani. Studjuesi Steptoe thotë se studime të ngjashme janë duke u kryer edhe në pjesë të tjera të botës, ku modelet sociale tradicionale janë duke ndryshuar.
“Në shumë vende në zhvillim, natyrisht, njerëzit me prejardhje nga fshati lëvizin në drejtim të qyteteve të mëdha, ku lidhjet sociale janë tepër të ndryshme; janë zakonisht të rinjtë ata që lëvizin, duke i lënë të moshuarit në rajonet më rurale. Kështu, këto lidhje sociale ndryshojnë së tepërmi.”
Studimi nga Andrew Steptoe dhe kolegët e tij mbi rolin që luan izolimi social tek rreziku i vdekjes mes të moshuarve është publikuar në internet nga Akademia Kombëtare e Shkencave.
Andresa në internet: http://www.pnas.org/content/early/2013/03/19/1219686110.full.pdf+html - Steptoe paper (PNAS)
Një numër studimesh e lidhin rrezikun e vdekjes si me vetminë, edhe me izolimin social.
Cili është ndryshimi?
Andrew Steptoe në College University të Londrës thotë se izolimi social do të thotë kontakte të kufizuara, ose mungesë kontaktesh me miqtë, apo familjarë, si dhe të pjesëmarrjes në klube, sporte dhe organizime të kësaj natyre.
“Ndërsa vetmia është më tepër një përvojë subjektive që përjetojnë njerëzit dhe lidhet me ndjenjat e tyre të shoqërimit, apo të të ndjerit i përjashtuar nga shoqëria.”
Ngaqë ka një lloj gërshetimi mes vetmisë dhe izolimit social, Steptoe dhe kolegët e tij duan të zbulojnë se cili nga të dy faktorët ishte më i rëndësishëm. Ata studjuan të dhënat e një studimi të gjerë ku u përfshinë burra dhe gra më të moshuar. Pasi studjuan statistikat, Steptoe thotë se studjuesit zbuluan se nuk kishte lidhje të rëndësishme mes rrezikut më të lartë nga vdekja dhe vetmisë. Por….
“Kur analizuan statistikat, zbuluam se izolimi social me të vërtetë që lidhej me rrezikun më të madh të vdekjes.”
Nuk është plotësisht e qartë, përse njerëzit me më tepër kontakte sociale mund të jetojnë më gjatë, por Steptoe sugjeron disa ide, veç faktit të dukshëm se në se të ndodh një infarkt psh, ke më tepër shanse për të mbijetuar, në se ke dikë afër për ndihmë.
“Një njeri i afërt të nxit të bësh, ose të mos bësh diçka, të ndihmon të marrësh mjekimet, të shoqëron tek doktori, apo gjëra të kësaj natyre, të cilat nuk kanë të bëjnë aq shumë me anën emocionale, se sa me atë praktike. Dhe mundet që këta të jenë faktorët më të rëndësishëm që ndikojnë tek lidhja mes jetëgjatësisë me vetmisë”.
Studimi u krye në Britani. Studjuesi Steptoe thotë se studime të ngjashme janë duke u kryer edhe në pjesë të tjera të botës, ku modelet sociale tradicionale janë duke ndryshuar.
“Në shumë vende në zhvillim, natyrisht, njerëzit me prejardhje nga fshati lëvizin në drejtim të qyteteve të mëdha, ku lidhjet sociale janë tepër të ndryshme; janë zakonisht të rinjtë ata që lëvizin, duke i lënë të moshuarit në rajonet më rurale. Kështu, këto lidhje sociale ndryshojnë së tepërmi.”
Studimi nga Andrew Steptoe dhe kolegët e tij mbi rolin që luan izolimi social tek rreziku i vdekjes mes të moshuarve është publikuar në internet nga Akademia Kombëtare e Shkencave.
Andresa në internet: http://www.pnas.org/content/early/2013/03/19/1219686110.full.pdf+html - Steptoe paper (PNAS)