Lidhje

Jeta e Nënë Terezës së Kalkutës


An Indian Catholic woman offers prayers as she touches a portrait of Mother Teresa on her 17th death anniversary at the Missionaries of Charity in Kolkata, India, Sept. 5, 2014.
An Indian Catholic woman offers prayers as she touches a portrait of Mother Teresa on her 17th death anniversary at the Missionaries of Charity in Kolkata, India, Sept. 5, 2014.

Nënë Tereza e Kalkutës, murgesha që ia kushtoi jetën ndihmës për të varfrit, do të shpallet shenjtore e Kishës Katolike në një ceremoni më 4 shtator, siç bëri të ditur Papa Françesku. Shqiptarët kanë një ndjenjë krenarie të thellë për bamirësen e madhe e cila para se të ishte Nënë Tereza ishte Anjezë Gonxhe Bojaxhi. Të ndjekim një përmbledhje të jetës së saj.

Nënë Tereza e filloi aktivitetin e saj të bamirësisë e vetme para mbi 50 vjetësh në në lagjet e varfra të Kalkutës, qyteti më i varfër dhe më i populluar i Indisë, por puna e saj ka prekur zemrat e njerëzve të të gjitha besimeve në gjithë botën.Nënë Tereza u lind nga prindër shqiptarë në Shkup të Maqedonisë më 27 gusht 1910, me emrin Anjezë Gonxhe Bojaxhiu.

Në vitin 1929, ajo shkoi në Kalkuta si një murgeshë e re e urdhrit të Loretos dhe ishte mësuese gjeografie në shkollën e manastirit.

20 vjet më pas ajo hapi shkollën e pare në lagjet e varfra të Kalkutës dhe krijoi urdhrin e Misionereve të Bamirësisë që kishte shtëpi për viktimat e neglizhencës, varfërisë dhe sëmundjeve në gjithë botën.

Ndjenja e saj e mirësisë dhe mëshirës, e bëri Nënë Terezën që t’u shtrinte dorën e ndihmës të varfërve, të uriturve dhe të sëmurëve me Sida dhe në vitin 1979 ajo mori Çmimin Nobel të Paqes.

Ajo është nderuar nga shumë udhëheqës botërorë dhe fetarë, përfshirë Papën, kryeministrat indianë Indira Gandhi dhe Narasimha Rao, si edhe Mbretëresha Elizabet që i akordoi asaj një nga çmimet më prestigjioze të Britanisë, Urdhrin e Meritës.

Në vitin 1985, ajo bashkëpunoi me këngëtarin britanik Bob Geldof për të organizuar një fushatë botërore ndërgjegjësimi për krizën e urisë në Etiopi dhe në gusht 1989, Nënë Tereza personalisht ndihmoi në evakuimin e fëmijëve handikapatë nga Beiruti i përfshirë nga lufta.

Në vitin 1991, Nënë Tereza shkoi në atdheun e prindërve të saj në Shqipëri, ku mori pjesë në Tiranë në një shërbesë për rishugurimin e Kishës Katolike që ishte mbyllur në vitin 1967.

Në dhjetor 1991, gjatë një turneu botërore për misionin e saj, nënë Tereza pati një atak në zemër dhe u operua në Kaliforni. Pas një kontrolli të hollësishëm mjekësor në Romë, ajo u kthye në Kalkutë.

Pas trazirave mes hinduve dhe myslimanëve në Indi në vitin 1992, gjatë të cilave humbën jetën të paktën 1200 vetë. Nënë Tereza u lut për paqe dhe harmoni në përkujtimoren kushtuar Mahatma Gandit në Nju Delhi.

Megjithëse dha dorëheqjen si Kryemurgeshë e urdhrit të saj fetar në vitin 1990 për shkak të problemeve me shëndetin, ajo vazhdoi përpjekjet për të ndihmuar të varfrit në gjithë botën, duke fituar çmime të mëdha ndërkombëtare.

Në tetor 1994 ajo mori pjesë në një tubim në Sheshin e Shën Pjetrit me Papa Gjon Palin për të shënuar Vitin Ndërkombëtar të Familjes të Kishës Katolike dhe një vit më pas në një mesazh të posaçëm për 85 vjetorin e lindjes, ku bënte thirrje për dashuri për zotin.

Pak para 86 vjetorit të lindjes në gusht 1996, Nënë Tereza hyrë në një shtëpi të moshuarish në Kalkuta, me zemër të dobët, malarje dhe phenumoni. Megjithëse e sëmurë rëndë, trupi i saj reagoi pozitivisht ndaj kurave të forta dhe me kërkesën e saj ajo doli nga spitali në kohë për të festuar më 10 shtator 1996, 50 vjetorin e themelimit të urdhrit katolik që ajo krijoi.

Ky rast shënoi “Ditën e Frymëzimit”, ditën kur 50 vjet më herët laureatja e çmimit Nobel tha se kishte marrë udhëzim nga Zoti që të punonte për të varfrit dhe të mjerët.

Në vitin 1997, urdhri zgjodhi motr Nirmalën për të pasuar Nënë Terezën e cila mbajti emrin Nënë por i dorëzoi kompetencat administrative.

Ajo ia prezantoi pasuesen e saj në Vatikan në vitin 1997 Papa Gjon Palit duke thënë me shaka se në moshën 86 vjeçare ajo ishte më në fund një grua e lire.

Në qershor 1997, Nënë Tereza erdhi në Uashington ku iu tha Medalja e Artë e Kongresit, nderi më i lartë që akordon Kongresi amerikan.

Para se t’ia dorëzonte medaljen, kreu i Dhomës së Përfaqësuesve, Newt Gingrich tha se jeta e Nënë Terezës kishte demonstruar se “të thjeshtët mund të bëheshin të famshëm, të dobëtit të fuqishëm, të brishtët mund të kenë force dhe dashuria mund ta mundë urrejtjen”.

Pas ceremonisë, Nënë Tereza bëri një turne të qendrave të Misionereve të Bamirësisë në Shtetet e Bashkuara. Në Nju Jork ajo u takua me Princeshën Diana dhe së bashku me të, u shfaq në Bronx për t’u takuar me admiruesit e të dyja grave, të cilat vetëm një kohë të shkurtër më pas vdiqën. Princesha Diana vdiq në gusht.

Nënë Tereza vdiq më 5 shtator 1997.

XS
SM
MD
LG