Lidhje

Pandemia dhe personat me aftësi ndryshe


Pandemia dhe personat me aftësi ndryshe
please wait

No media source currently available

0:00 0:03:57 0:00

Me mbështetjen e një çifti të moshuarish nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës më shumë se 50 persona me aftësi ndryshe, anëtarë të shoqatës së para-tetraplegjikëve të Shkodrës, po marrin pjesë në një kamp veror 10 ditor, që synon mbështetjen e tyre në këtë periudhë të pandemisë COVID-19. Personat me aftësi ndryshe vazhdojnë të përballen me problematika të shumta dhe mungesë të vemendjes nga strukturat shteterore.

Më shumë se 50 përsona me aftësi ndryshe janë bashkuar ditët e fundit në qendrën e shoqatës se tyre në Shkodër në një kamp dhjetë ditor të mbështetur nga një çift të moshuarish nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Drejtuesi i Shoqatës së para-tetraplegjikëve të Shkodrës, Saimir Beqiri, thotë se është hera e parë që anëtarët e shoqatës bashkohen pas gati 6 muajsh izolim në kushte të veshtira për shkak të pandemisë.

Është viti i dytë që organizojmë kampin. Jemi mundu të bajmë diçka të bukur ngaqë është edhe situata e covidit. Diçka ndryshe pasi të gjithë njerëzit janë në presion e të trembun. Ky kamp nuk asht ba nga shteti, por nga një çift amerikan që na kanë mbështetë. Këto aktivitete duhet me u ba çdo vit nga shteti. Janë shumë problematika për të cilat mund te flasim por, avash- avash, me ndryshimin e situatës mund të ndryshojë diçka. Se jemi në vitin 2020 dhe gjanat gjithmonë mbesin në vend, siç asht ajo shprehja: do të ndryshojnë, do të bahet, thotë Saimiri.

Saimiri thotë se shoqata po mbështet përsonat me aftesi ndryshe gjatë kësaj periudhe të pandemisë, por mundësitë e saj janë të kufizuara. Ndaj, shton ai, kërkohet një mbështetje më e madhe nga strukturat shtetërore për këtë shtresë të shoqërisë që përballet me vështirësi të shumta.

Gjokë Gjelosh Gjoka prej vitit 1991 qendron në një karrocë me rrota për shkak të problemeve të shumta shëndetësore. Ai thotë se periudha e pandemisë ka qenë një nga më të vështirat e jetës se tij dhe se, perveç shoqatës, askush nuk i ka mbështetur deri tani.

Kemi kalu shumë vështirësi. Ne jo vetëm që kemi qenë të izolum, por nuk na ka ba askush asnjë shërbim minimal. Me pencionet e invaliditetit që kemi ne nuk mjaftojn as për pesë ditë të jetosh. Fati që Saimiri na ka kontaktu dhe na ka dhanë dy herë ndihma gjate kohës së pandemisë, na i ka pru vetë me makinë te shpija, se ne nuk kemi pasë asnjë mundësi për të jetu. Edhe e kemi kalu me shumë vështirësi, qoftë edhe për marrjen e ilaçeve, qofte edhe për jetën minimale që zhvillohet këtu në Shkodër, thotë Gjoka

Prej 38 vitesh Muhamedin Alijahaj përballet me sëmundjen që e ka vendosur në karrocë me rrota. Ai thotë se dhe trajtimi i shëndetit të tyre duhet të bëhet në përshtatje me teknologjitë e reja mjeksore dhe jo me ato të 30 e sa viteve më parë.

Sëmundjet tona janë të avancume. Unë jam 38, 39 vjet i sëmurë. Pra, mjekimi që ashtu ba atëherë nuk bahet sot. Por qeveria nuk na ka dhanë të drejtën me marrë atë ilaç që na jep specialisti. Se specialisti din gjendjen teme, din randësinë e sëmundjes, agravimin e sëmundjes. Por, nuk përfitojmë. Pra, duhet me i ble me 70, 80, 100 apo 120 mijë lekë( të vjetra) ilaçet, thotë Muhamedi.

Shoqatës së para-tetraplegjikëve të Shkodrës i është bashkuar një grup të rinjsh vullnetarë, të cilët ndihmojnë jo vetëm në aktivitetet që zhvillon shoqata, por edhe në mbështetjen e përsonave që kanë më shumë nevojë.

Në Shqipëri numri i personave me aftësi ndryshe përbën më shumë se 6 % të popullsisë në moshë madhore, tregues ky që vjen në rritje nga viti në vit.

Personat me aftësi ndryshe përfitojnë nga shteti ndihmë ekonomike dhe shërbim kujdestarie për të miturit, ndërkohë që ka edhe një strategji afatgjatë për mbështetjen ndaj kësaj shtrese në nevojë.

Facebook Forum

XS
SM
MD
LG